Het zal de rechtgeaarde stripliefhebber vast wel opgevallen zijn, maar het stripboek als reclame-item is ras aan het verdwijnen. Social media speelt hier vast een grote rol, ( AH verwijst liever naar een melding op Tiktok), maar ik vind het toch jammer. Weer een stukje stripgeschiedenis naar de ……
Bij ons in het dorp had je vroeger een Vivo-winkel. Als mijn moeder daar boodschappen deed, kwam ze af en toe thuis met de nieuwe Prins Valiant, of een leuk album van Joep Meloen en Jelle Pompoen. Voor mij als kind een geweldig cadeau natuurlijk.
In de jaren 50 werden strips regelmatig voor reclame gebruikt. Wat dacht u van Bert en Bettie Brinta, of de verhalen van Pukkie Planta die je bij een pakje boter kon krijgen. ( De laatste serie werd zelfs geleverd met een brilletje zodat je een 3-D effect kreeg, en dat in 1953!!)
In de jaren 60 begon Albert Heijn met de Heintjekrant. Een tijdschrift met strips en verhalen voor de jeugd. Op 1 voorkant staat zelfs een foto van een nog jonge Johan Cruijff. Verder had je Sjokkie voor chocomel en diverse andere strips.
Vanaf de 70er jaren tot ongeveer 2000 bleef de strip een belangrijke rol spelen in de reclamewereld. Verzekeringsmaatschappijen en de Hema gingen aan de haal met Heer Bommel en Tom Poes. Suske en Wiske werden het gezicht van onze meest bekende grootgrutter en Diamantvet wist zelfs Peter de Smet tot een bijdrage te verleiden.
Het mest sneed in dat geval aan 3 kanten. Het bedrijf had zijn reclame, de tekenaar verdiende een zakcentje bij en de klant kon op een goedkope manier een stripboek of curiosa vergaren. Zelfs Asterix verscheen als mini-album bij Nutella. Wat wil een mens nog meer?
Na 2000 verdween de strip rap als reclamemateriaal. Het kan natuurlijk toeval zijn, maar het loopt parallel aan de explosieve opkomst van Smartphones en Social Media. De jeugd heeft gewoon andere interesses gekregen. Gelukkig zijn krantenstrips nog behoorlijk populair, maar ook daar zie je haarscheurtjes verschijnen. Wim Sonneveld zei het al in zijn klassieker Het Dorp: De nieuwe tijd net wat u zegt. Allemaal begrijpelijk, maar daarom niet minder jammer.
