In een eerdere blog heb ik verslag gedaan over uitzonderlijke auto’s in beeldverhalen. De batmobiel van George Barris kwam toen als meest spectaculaire uit de bus. Hoe zit het eigenlijk met de milieuvriendelijkheid van bekende stripmobielen.
Sjors en Sjimmie verplaatsen zich in een zeepkist. Je ziet nergens hoe het vehikel aangedreven wordt, maar hij functioneert uitstekend. Misschien heeft Frans Piét een geheime energiebron ontdekt en daardoor al in de jaren 50 de oplossing voor de co2- uitstoot gevonden. Mocht u deze auto in het echt willen bewonderen, stripwinkel Akim heeft een levensgroot model in de winkel staan.
Het tegenovergestelde van deze milieuvriendelijke auto is de brik van Guust. Deze Fiat 509 wordt op enig moment zelfs aangedreven door verbranding van steenkool. Uiteraard een verwijzing naar de pogingen uit de tweede wereldoorlog, maar toch. Guust zelf is er niet minder blij mee en rijdt trots met zijn juffrouw Jannie door de stad. Zelfs de stoere ellenboog uit het raam ontbreekt niet.
Met Vitamietje zorgt Willy Vandersteen weer voor een ander uiterste. Deze auto heeft grote sprekende ogen en duidelijk een eigen wil. Net als de lift uit de gelijknamige film heeft hij een eigen bewustzijn. Wat milieuvriendelijkheid betreft is er weinig kritiek op deze auto te geven, maar ik zou er niet aan beginnen. Zie welke ellende er over Huub Stapel uitgestort werd toen de lift besloot het heft in eigen hand te nemen.
De ultieme co2-vriendelijke auto is natuurlijk van Fred Flinstone. Hij beweegt zich voor 100% via menselijke arbeid, waardoor de uitstoot van kwalijke stoffen nul is. Verder levert hij ook nog een bijdrage aan de persoonlijke gezondheid van de bestuurder. Joggen en autorijden vinden elkaar op een creatieve manier. Beetje vreemd dat de wetenschappers hier jarenlang aan voorbijgegaan zijn.
