Nieuwe strips die goed verkopen, komen meestal uit een reeks die al jaren op de markt is. Hoe is dit mogelijk? Waarom is het voor nieuwe striptalenten zo lastig om hun product op de markt te brengen en bekendheid te krijgen bij het grote publiek?
Op 26 oktober verschijnt de nieuwe Asterix. Een belangrijk moment in de stripwereld, dat al ruim van tevoren aangekondigd wordt. Hetzelfde geldt voor een nieuwe uitgave van Blake en Mortimer, en in mindere mate voor Lucky Luke. Toch praat je hier over strips die voor het eerst uitkwamen in de jaren 50.
Van andere populaire strips uit de jaren 50-60, zoals Biggles, Buck Danny, Chick Bill, Chlorophyl en ga zo maar door, worden alle delen integraal opnieuw uitgegeven. Aan de verkoopcijfers te zien, stelt het strippubliek dit ook in hoge mate op prijs. Waar komt die populariteit van antieke series vandaan?
Ik denk dat de vraagstelling hier eigenlijk verkeerd is. De vraag zou moeten zijn: waarom blijven uitgeverijen inzetten op oude antieke stripseries en besteden ze in verhouding weinig aandacht aan nieuwigheden? Het antwoord is helaas van financiële aard.
Om het een en ander te verduidelijken verwijs ik even naar een gesprek dat ik jaren geleden voerde met een Groningse boekhandelaar. Zij maakte me duidelijk dat uitgeverijen bij het bepalen of een manuscript van een nieuwe schrijver in hun fonds opgenomen wordt, alleen kijken naar de aantallen die ze aan de boekwinkels kwijt kunnen. Haar letterlijke woorden waren: Ze gaan liever voor de 131e druk van Kruistocht in Spijkerbroek, dan een nieuw talent een kans te geven.
Hier kom je dus bij de kern van de zaak. Het is voor uitgeverijen financieel veel interessanter om nieuwe delen van topseries uit te brengen, (ook al zijn die helemaal uitgemolken en al aan de 70e nieuwe schrijver toe), dan jong talent een kans te geven. Hetzelfde argument verklaart de enorme toename van mooie gekartonneerde integrale series. Het is een veilige investering.
Er wordt veel geschreven over het verminderde interesse van de jeugd voor strips. Wanneer uitgeverijen steeds hetzelfde blijven uitbrengen, is de kans dat hier verandering in komt ook behoorlijk klein. De verkoopcijfers van Manga, waarvan wel steeds nieuwe series verschijnen, bewijst dat het ook anders kan. Toch krijg ik op de een of andere manier het gevoel dat ik tegen een metershoge muur blijf praten. Tja.
