Door de aanzienlijke reiskosten aarzelt onze baas eerst, maar nadat we hem overtuigd hebben van de meerwaarde staat niets een bezoek aan Amerika in de weg. Samen met mijn trouwe assistent Raymon vertrek ik naar Bedrock.
Na een lange en vermoeiende reis arriveren Raymon en ik in Denver Colorado. Na een welverdiende nachtrust zullen we vanaf deze plaats verder reizen naar de Rocky Mountains. Het laatste gedeelte zal door de ruigheid van het landschap te voet afgelegd moeten worden.
2 dagen later bereiken we eindelijk onze plaats van bestemming. Raymon heeft nieuwe wandelschoenen aangeschaft, maar aan de krappe kant. Het gevolg is dat hij de laatste 12 kilometer op zijn Crocs moet afleggen, wat een aanzienlijke vertraging tot gevolg heeft.
Bij de ingang van Bedrock worden we opgewacht door dhr. Flintstone zelf. Hij biedt ons een plekje aan in zijn wereldberoemde auto en neemt plaats achter het stuur. Na enkele minuten draait hij zich om en kijkt ons geïrriteerd aan.
‘Denken jullie soms dat deze auto vanzelf rijdt? Voeten op de grond en rennen mannen.’
Na een uurtje intensief sprinten, arriveren we bij de woning van dhr. Flintstone. Raymons Crocs zijn tot aan de draad versleten, wat zijn stemming niet ten goede komt.
Binnen trakteert Fred (we hebben gedurende de autorit afgesproken dat we hem met de voornaam mogen aanspreken) ons op een stevige maaltijd van Dodo-eieren en Brontoburgers. Tussen neus en lippen laat hij weten dat het gewoon ganzeneieren en Big Macs zijn, maar dat de schijn nou eenmaal opgehouden dient te worden.
Tijdens het interview verschijnt een soort prehistorische versie van Arnold Schwarzenegger die zichzelf voorstelt als Bambam. Hij doet zijn naam onmiddellijk eer aan door Raymon met een klap op de schouder enkele meters door de lucht te laten zeilen. De keiharde rotsvloer zorgt ervoor dat mijn trouwe assistent meerdere traantjes wegpinkt.
Fred vertelt ondertussen dat hij doodziek wordt van zijn leefomstandigheden. Wat hem betreft, was hij er jaren geleden mee gestopt. Een langdurig contract gooit echter roet in het eten. Betty, Wilma, Barney en Pebbles wonen onder het mom van een burn-out al 2 jaar in een riant appartement in Denver. Hij moet ondertussen vuur maken met een vuursteen, op afgesproken tijden ‘Jabadabadoe’ blèren en de stompzinnige vragen van toeristen beantwoorden.
‘Hoe zou u zich voelen als u elke dag moet uitleggen dat dinosaurussen toch echt uitgestorven zijn,’ zegt hij met enige stemverheffing.
Bambam probeert ondertussen of hij Raymon met duim en wijsvinger ondersteboven buiten het raam kan vasthouden. Dit doet me inzien dat we niet langer van de gastvrijheid van Fred Flintstone gebruik kunnen maken. Ik bedank hem uitgebreid en bestel via mijn iPhone een helikopter. Hierdoor overschrijd ik ons reisbudget aanzienlijk, maar dan moet meneer Akim maar wat meer Jommekes verkopen. De lichamelijke toestand van Raymon laat me geen keus.
