De rooie kater, theemuts, Je weet wel kater, allemaal namen voor de kat uit Jan, Jans en de kinderen. Hoe het lieve beest werkelijk heet, heb ik eigenlijk nooit geweten.
Zijn vaste plaats is de rugleuning van het bankstel. Met zijn mimiek levert hij commentaar op de gebeurtenissen binnen deze beroemde familie.
Eigenlijk is hij het geweten en de filosoof van het gezin. Het geweten omdat hij duidelijk overal een mening over heeft en de filosoof door een onverteerbare gebeurtenis. Op een donker moment in het verleden heeft de familie besloten hem te castreren. Jan heeft hem naar de dierenarts gebracht, waardoor de kater er sindsdien af en toe plezier in schept om naar hem te grauwen.
Bekenden van Jan Kruis vertelden altijd dat een gag met de kater in de hoofdrol, alleen verscheen wanneer hij geen inspiratie had. Toch is het misschien wel de bekendste personage uit het verhaal. Ik bedoel waarom heeft hij als enige een eigen stripboek gekregen. Waarom gebruikte Jan Kruis hem altijd als dédicace bij signeersessies? In de Haddingestraat in Groningen bestaat zelfs een echte gevelsteen van deze stripfiguur. Waarlijk een geweldige hommage.
Toch is dit niet de grootste eer die de Rode Kater heeft mogen ontvangen. De beroemde Twentse dichter Willem Wilmink schreef een prachtig gedicht over hem. Hieronder letterlijk weergegeven.
Zijn kruis is licht en toch zo zwaar:
Zijn dierb’re last is hem ontsneden
Men weet niet wat hij heeft geleden
Of men verbergt het voor elkaar
‘Hij weet niet wat hij mist niet waar
Hij is gezet en dus tevreden.’
Zijn kruis is licht en toch zo zwaar:
Zijn dierb’re last is hem ontsneden
Hij laat zijn sporen hier en daar
Maar wordt door ’t krols gebroed gemeden
Men noemt hem ‘theemuts’ zonder reden,
Jawel, hij is er mooi mee klaar:
Zijn kruis is licht en toch zo zwaar.
