Het valt Herman zwaar om elke 2 weken een recensie over een stripboek te schrijven. Daarom heeft hij zijn vriend Max gevraagd een handje te helpen. Twee weten nou eenmaal meer dan een. Vandaag bespreken ze De Naam van de Roos van Milo Manara en Umberto Eco.
‘En, heb je het begrepen?’
‘Hoe bedoel je? Natuurlijk heb ik het begrepen?’
Max grijnst en neemt een hap van een kaasstengel.
‘Er zitten anders behoorlijk moeilijke woorden in en de zinsbouw is ook niet standaard.’
‘Ik weet echt niet waar je heen wilt,’ zegt Herman geïrriteerd, ‘Ik heb het origineel ook gelezen hoor.’
‘Het origineel? Ben je niet in de war met de Bouquetreeks, of iets van die andere pulp die bij Babs in de kas staat?’
Herman besluit er niet verder op in te gaan en schenkt een versnapering in.
‘De tekeningen van Manara waren geniaal,’ zegt Max terwijl hij het glaasje aanpakt.
‘Ik begrijp nu waarom Eco zo idolaat was van deze tekenaar.’
‘Ik vond vooral de tekeningen van het klooster en de koppen van de hoofdpersonen prachtig,’ antwoordt Gerard.
‘Precies, Manara krijgt het voor elkaar om een uiterlijk te creëren dat exact bij het karakter past.’
‘Denk je niet dat lezers het album kopen met de hoop dat er allemaal naakte vrouwen in staan?’
Max grinnikt en neemt nog een hapje van zijn kaasstengel.
‘Waarschijnlijk wel en die zullen zeer teleurgesteld zijn’
‘Nou, aan het eind van dit deel verschijnt anders weer een behoorlijk bevallige dame. Ze lijkt zelfs een beetje op Honingpotje.’
‘Dat is gewoon een gebeurtenis die in het echte verhaal ook voorkomt. Je had het toch gelezen zei je?’
Herman doet of hij niks hoort en begint zelf aan een kaasstengel.
‘Om op het origineel terug te komen, ik heb begrepen dat het een tweeluik gaat worden,’ gaat Max verder.
‘Ja en zoals je weet vind ik dat behoorlijk irritant,’ antwoordt Herman
‘Dat bedoel ik niet. Er moeten nog zoveel dingen in het verhaal gebeuren, dat ik me afvraag of 2 delen wel voldoende zullen zijn.’
‘Bedoel je dat er een derde deel gaat komen?’
‘Volgens de uitgever niet, maar ik ben zeer benieuwd hoe ze alle informatie in het tweede deel samen gaan brengen.’
Herman drinkt zijn glaasje leeg en gaat staan.
‘Ik moet nog met Babs naar de markt. Wat is je oordeel over dit album?’
‘Door de geweldige tekeningen en de op Umberto Eco gebaseerde schrijfstijl wil ik dit album een 9 geven. Ik vind het prachtig.’
‘Ik sluit me daar gedeeltelijk bij aan,’ zegt Herman. ‘Ik baal ervan dat ik een jaar op het vervolg moet wachten, dus daarom van mij een 8. Ik hoop trouwens dat je ongelijk hebt met een eventueel derde deel.’
‘Max drinkt zijn glaasje leeg en loopt naar de gang. Hij opent de voordeur en draait zich nog even om.
‘Op de markt staat altijd een kraam met oude boeken. Misschien hebben ze daar een exemplaar van De Naam van de Roos voor dummies.’
Zonder op het antwoord te wachten sluit hij de deur en laat Herman verbijsterd achter.
