Sinds de tweede wereldoorlog speelt de strip een belangrijke rol bij reclamecampagnes van supermarkten. Onze grootste Nederlandse grutter, Albert Heijn, produceerde veruit de meeste. In de loop der jaren passeerden strips van Popey, Jan Jans en de kinderen, Pinkie Pienter, de Smurfen en Donald Duck de kassa’s. De meeste reclame-uitgaven waren echter van Suske en Wiske. Een uitgave van “Witte zwanen, zwarte zwanen” brengt op dit moment zelfs €600,- op.
Ikzelf vind de oblonguitgaven van de Thunderbirds het mooiste. Waarschijnlijk door mijn leeftijd, waardoor de Thunderbirds een hoog jeugdsentimentgehalte hebben. Een andere supermarkt die meerdere strips op de markt bracht, was de VIVO. De bekendste zijn: Prins Valiant en de VIVO-helden serie. Het belangrijkste verschil met andere kruidenierszaken was, dat VIVO een eigen uitgeverij had. Strips leverden blijkbaar een grote bijdrage aan reclame-inkomsten.
De vraag die zich nu voordoet is, of strips nog steeds een belangrijke rol spelen voor de reclame van supermarkten? Een kort onderzoek geeft een duidelijk antwoord. Bekende supermarktketens als de Aldi en de Lidl hebben zelden een stripboek aangeboden. Van de Lidl is één Suske en Wiske uitgave bekend en de Aldi bracht enkele omnibussen van Jan, Jans en de kinderen uit.
De Jumbo doet het niet veel beter. In 2007 brachten ze 13 delen uit van het “Jumbotijdschrift”. In de tijdschriften verscheen het matige stripje: “Festo”. De actie leverde te weinig geld op, want na 2007 ging het tijdschrift ter ziele.
De conclusie die je hieruit kunt trekken, is dat het stripboek als reclamemateriaal gedoemd is te verdwijnen. De jeugd richt zich meer op social media. Albert Heijn heeft nog wel reclameacties, maar maakt daarbij gebruik van het verzamelprincipe. Het proberen om een album vol te sparen met plaatjes van bekende voetballers, of dinosaurussen, spreekt de jeugd blijkbaar nog wel aan. De huidige superheldenhype in de bioscopen zou een doorstart kunnen betekenen. Wie wil geen macaroni kopen met een boekje van Superman erbij.
