Gadver, wat duurde dat lang. Die kerel voor hem bleef maar domme vragen stellen over zijn zielige stripboekje. Mooie stand trouwens. De nieuwste strips netjes op alfabet en zelfs enkele antiquarische uitgaven. Herman had in de krant gelezen dat tijdens “Bommen Berend” stripwinkel Akim gratis taxeerde. Hij wist niet eens dat er tijdens dit Gronings feest een boekenmarkt was. Een mooie gelegenheid om enkele van zijn kostbare stukken op waarde te laten schatten.
“Goedemorgen meneer, waarmee kan ik u van dienst zijn?”
Herman begon in zijn draagtas te zoeken en legde een exemplaar van “Flaters Schade” op tafel. De dikke man begon erin te bladeren en keek hem vriendelijk aan.
“Het boekje is in prachtige staat, meneer. Ik neem aan dat u een indicatie van de waarde wilt hebben?”
Natuurlijk wilde hij dat. Echt iets voor iemand met een Limburgs accent om zulke domme vragen te stellen. Hij knikte en de man ging verder.
“In deze staat als 1e druk kunt u er makkelijk 100 euro voor krijgen. Helaas is hier sprake van een tweede druk. De waarde is dus niet meer dan een euro of 10.”
Herman verstijfde. Wat dacht die dikke Limburger wel? Hij schoof iets dichter naar de tafel en keek de pruts-taxateur recht in de ogen.
“En waarop baseert meneer de taxateur het dat hier sprake is van een tweede druk? Voorin en achterin het boekje staat duidelijk 1968 hoor. Of wilt u beweren dat er 2 uitgaven in 1968 verschenen zijn?”
“Dat is precies het geval,” antwoordde de taxateur. “In de eerste druk staan de delen 1 tot 5 afgebeeld en in de tweede druk ook deel 6. Het spijt me meneer. Het is niet anders.”
“Dat zijn van die trucs,” begon Herman te schreeuwen. “Op die manier proberen striphandelaren als u eerbare burgers hun stripboeken afhandig te maken.” Een man met een korte grijze baard kwam naast de Limburger staan. Aan zijn houding te zien, was het duidelijk de eigenaar.
“Zijn er problemen?” vroeg hij kortaf.
“Natuurlijk niet,” klonk een stem op de achtergrond. “Herman leeft helaas op een eiland waarop hij alleen kennis van zaken heeft. Hoe gaat het met u. Loopt het een beetje vandaag?” Ze gaven elkaar een hand en raakten al snel in een gesprek verwikkeld over zeldzame eerste drukken. Herman stopte zijn Guust terug in de tas en ging naar huis. Als Diederik verscheen was hij kansloos. In de bus overdacht hij de opmerkingen van die bolle Limburger. Misschien had die kerel wel gelijk? Maar goed, dat gold alleen voor specialisten. Op marktplaats was er altijd wel een kansloze die toch de volle prijs ging betalen. Een stuk vrolijker ging hij achterover zitten en bekeek De Indische buurt via het busraam.
