In de jaren 60/70 was ik lid van de Pep. Elke week werd dit tijdschrift door een tijdschriftenbezorger bij me langsgebracht.
De Pep begon in 1962 en ging in 1975 over in de Eppo. De kracht van de Pep was het vervolgverhaal. De meeste stripverhalen stopten elke week met een cliffhanger, zodat je niet kon wachten tot de volgende week was aangebroken. Eigenlijk een soort vroege stripversie van Netflix.
De eerste 3 jaren waren wat oubollig. Naast strips uit de Lombardstal werden oude Kuifjeverhalen geplaatst en afleveringen van Mickey Mouse. In 1965 veranderde dat.
Het Franse stripblad Pilote werd als uitgangspunt gebruikt en daarmee strips van Dargaud.
Roodbaard maakte zijn opwachting, Blueberry en de nieuwste strips van Asterix. De oplage steeg naar bijna 200.000 abonnees.
Begin jaren 70 werd er meer plaats ingeruimd voor Nederlandse topstrips. De Generaal van Peter de Smet maakte zijn debuut, Agent 327 van Martin Lodewijk en bijdragen van Fred Julsing, Dick Matena en Willy Lohman. Ikzelf was nogal gecharmeerd van Ambrosius van Gideon Brugman. Waarschijnlijk door de prachtige scenario’s van Lo Hartog van Banda, alhoewel het huidige werk van Orion Roos ook schitterend is. Als je kijkt naar welke stripverhalen de revue passeerden in de Pep, mag je met recht zeggen dat het de basis vormde voor het Nederlandse stripverhaal.
In nr: 17 uit 1974 verscheen een strip die op dit moment tot de populairste van Nederland mag worden gerekend: Franka van Henk Kuijpers. Het eerste deel, Het Misdaadmuseum, werd nog net volledig in Pep gepubliceerd. Samenvattend een tijdschrift dat het verdient om onder de aandacht gebracht te worden. Al was het maar omdat diezelfde tijdschriftenbezorger me “Asterix en het 1ste Legioen” leverde. Naar mijn zeer persoonlijke mening het beste stripboek dat ooit gemaakt is.
